Serdecznie witam :)

witaj, Danielu:) Witamy ciepło, ja i moje niebieskie pręgusy:)
choroba ragdollowa jest zakaźna, ja juz myslę o trzecim futrzaku:)

Bardzo dziękuję za miłe powitanie i Tobie Tasiemko za odpowiedź na moje wątpliwości.
Mam już prawie 90%pewność że pierwszym ragdollem w moim domu powinien być kot dorosły, najlepiej z adopcji, zżyty z kotami w poprzednim domu.
Mam jeszcze tylko jedno pytanie...
Czy do kota rezydenta, ok 6 letniego, wykastrowanego kocura, lepiej by było by miał kolegę czy koleżankę?
Tzn. czy starszy, wykastrowany kot lepiej "dogadał by się" z drugim starszym wykastrowanym kocurem czy z wysterylizowaną kocicą?
Ciekaw jestem Waszych opinii. Czy może to będzie wszystko jedno.
Czytałem, że u kotów domowych, podobnie jak u lwów samce tworzą trochę oddzielne społeczności i lepiej dogadają się dwa kocury. Z drugiej strony - może towarzyszka zamiast kumpla była by sympatyczniejszym towarzystwem?
Powiem szczerze że to pytanie nie jest łatwe....
Sam się głowię już parę dni, i żadne rozwiązanie nie wydaje mi się przekonujące...
Bardzo proszę o poradę Wesoly

Wydaje mi się, że w przypadku kotów niekastrowanych płeć ma ogromne znaczenie, mając jednak na uwadze kastraty odnoszę wrażenie, że jest im to obojętne.

Jedyna sugestia i wątpliwość to raczej wiek, wprowadzając do domu ze starszym rezydentem pokusiłabym się o dokocenie młodszym kotkiem, aby ułatwić ich relacje.

Jest to oczywiście moja opinia, więc prosze mnie nie Guy with axe

Zawsze miałam samych kocich facetów i dogadywali się doskonale.

To tylko kwestia czasu i spokojnego podejścia do sprawy. Rolling eyes

Dzięki wielkie za porady. Teraz mam już dokładniejszy obraz kota który mógłby dołączyć do mojej rodzinki.
Najlepszą opcją byłby wykastrowany kocur nie starszy jednak niż 5 lat.
Jeszcze ostatnie pytanie do osób które mają więcej niż jednego kota...
czy wasze koty załatwiają swoje potrzeby fizjplogiczne do wspólnej kuwety czy każdy z nich ma swoją oddzielną?

U mnie początkowo były dwie -jak się chłopaki dogadali przesypałam żwirek do głównej kuwety rezydenta i od tej pory chodzą do jednej Ya winkles

Witamy serdecznie!!!! nowego ragdollowego maniaka Wesoly

, ragdolle uzależniają to kolejny na to dowód Wesoly

u mnie dziwczynki korzystają z tej samej kuwetki

Ostatnio zmieniony przez paolka dnia Śro 14:50, 23 Mar 2011, w całości zmieniany 1 raz

Dzięki wielkie za poratowanie w moich dylematach.
Pewnie niedługo zedytuję posta w dziale ADOPCJE, o chęci przyjęcia kota lub kotki.
Może uda mi się znaleźć kolegę lub koleżankę dla Boguśka Wesoly

Szczerze powiem że bardzo podoba mi się ubarwienie blue bicolor - ale to chyba tylko z tego powodu że tylko z tym ubarwieniem miałem przez miesiąc doczynienia i jakoś tak się utrwalił w mojej głowie Wesoly

Dzięki wam i działowi Kolory RAG pomalutku uczę się kolorów i rozpoznawania ich... ale co do genetyki i dziedziczenia, to chyba jeszcze daleka droga zanim przyswoję sobie taką ilość informacji.

Witam serdecznie

Co do dziedziczenia kolorów, to nie ma obowiązku się jego uczenia Mruga

- jest bardziej patrzebne hodowcom niż ragdollowym miłośnikom. Chociaż jeśli ktoś lubi takie genetyczne łamigłówki (tak jak ja), to bardzo polecam

	majast napisał:
	Co do dziedziczenia kolorów, to nie ma obowiązku się jego uczenia - jest bardziej patrzebne hodowcom niż ragdollowym miłośnikom. Chociaż jeśli ktoś lubi takie genetyczne łamigłówki (tak jak ja), to bardzo polecam

No właśnie ja tak też mam. Bardzo lubiłem genetykę na poziomie liceum z rozszerzoną biologią. Ponadto staram się, aby podchodząc do jakiegoś tematu wgryźć się w niego w miarę profesjonalnie Mruga

Oj pamiętam do dzisiaj maturę z biologii była wtedy cała genetyka Ya winkles

Ale było to tak dawno, a ja pamiętam jakby to było wczoraj

Witam i ja

Witam

już może mało aktualnie, ale ponieważ przeżyłam kilka razy dokocenie, to się wypowiem Wesoly

chociaż od razu podkreślam, że ekspertem nie jestem.

Mam w domu trzy dworskie koty: dwóch chłopaków (8 lat i 7 lat) i dziewczynkę (około 8 lat) - a od niedawna również obłędną kotkę ragdollkę. Z mojego ogródka wynika, że kocurki dzieciaki albo dorosłe - kastraty są dużo mniej problemowe, więc łatwiej się wprowadza chłopaka. To tyle w teorii, bo ja nie miałam jeszcze tak łatwego dokocenia jak to ostatnie - ragdollką.

Polecam też lekturę (ja przeczytałam dopiero przed ostatnim dokoceniem), gdzie bardzo fajnie jest opisane jak wprowadzać nowego kota i jak z nim żyć na codzień, co znaczą jego zachowania i jak w ogóle z kotami rozmawiać Wesoly

. Książka napisana przez behawiorystkę, fajnym językiem, świetnie się czyta i dużo przydatnych porad można tam znaleźć. Tytuł: Jak kot z kotem- Pam Johnson-Bennett.

ach, i gratuluję decyzji - jedyna słuszna Snakeman

Super. Bardzo Ci dziękuje emanko za wypowiedź. Utwierdziło mnie to w przekonaniu że musi być jeszcze jeden kot.
Dziękuję za namiary na książkę - na pewno się w nią zaopatrzę i przeczytam od "deski do deski" Wesoly