FELINOTERAPIA

Rozumiem Niko Twoją reakcję. Podobnie miałam, gdy zaczęłam chodzić na wolontariat do przedszkola specjalnego. Byłam tam kilka razy i ....zrezygnowałam, także mnie to przerosło. wprawdzie teraz przy dogoterapii też mam do czynienia z chorymi dziećmi, ale to są zajęcia, gdzie jest tylko jedno dziecko na raz i mam nadzieję, że tym razem dam radę

Jednakże cieszy mnie, że już przez te kilka spotkań, które odbyłaś zauważyłaś, że koty naprawdę pomagają, będę więc nadal z ciekawością zdobywała informacje na ten temat

A może ktoś jeszcze z uczestników forum ma jakieś doświadczenia w tym temacie?

Ciągle szukam informacji na temat felinoterapii. Jeśli nikt z forum nie ma osobistych doświadczeń w tym temacie, to może chociaż możecie polecić mi jakieś książki, artykuly czy strony www? oprócz "czy zwierzęta potrafią leczyć" bo to już sobie wypożyczyłam i czytam

[link widoczny dla zalogowanych] to jest strona fundacji, która oraganizuje szkolenia z podstaw felinoterapii. Następne, zdaje się, jest planowane na luty 2009. [/list]

	Alana napisał:
	Ciągle szukam informacji na temat felinoterapii. Jeśli nikt z forum nie ma osobistych doświadczeń w tym temacie, to może chociaż możecie polecić mi jakieś książki, artykuly czy strony www? oprócz "czy zwierzęta potrafią leczyć" bo to już sobie wypożyczyłam i czytam

Doświadczenie z felinoterapią mam niewielkie , ale jadnak.
Dwa moje kocurki NFO trafiły do małego chłopca z zespołem Downa. Wcześniej była kotka dachówka , ale odeszła. Rodzice szukali w hodowlach , bardzo ważny w tym wypadku był charakter kota. Wybraliśmy dobrze. Po 3 miesiącach rodzice wzieli drugiego kocurka. Jestem z nimi w stałym kontakcie , często sie nawzajem odwiedzamy. Dla mnie było to zupełnie nowe doświadczenie i byłam pelna obaw. Ale udało sie chłopiec bardzo ładnie zaczął sie rozwijać . Obce osoby które nie wiedziały , że w życiu chłopca pojawiły sie koty , były zdziwione tak szybkimi postępami. Początkowo był też problem z uczuleniem na futro pierwszego kocurka. Udało sie chłopca odczulić. Na drugiego kota nie był uczulony.

Samo to forum jest forma felinoterapii.
Dla mnie przynajmniej.
Czesto slysze za plecami: "a ty znowu z tymi kotami?". Wesoly

	irena napisał:
	Samo to forum jest forma felinoterapii. Dla mnie przynajmniej. Czesto slysze za plecami: "a ty znowu z tymi kotami?".

he, he... ja słyszę dokładnie to samo

Wiem, z pewnego żródła, że jeśli zbierze się odpowiednia liczba osób (nie wiem jeszcze ile to jest - odpowienia) to kurs podstaw felinoterapii może zostać zorganizowany "na zamówienie". Więc jeśli jesteście zainteresowane/i to, proszę wyraźcie swoja opinię, bo może nam się uda coś fajnego razem zorganizować.

A gdzie miałby być ten kurs? Ja na tę chwilę chciałam na początek zdobyć jakieś że tak powiem darmowe informacje, zwłaszcza, że jeszcze nie mam kota. Ale z drugiej strony być może na moim uniwerku powstanie niedługo koło miłośników animaloterapii i jakbyśmy zdobyli jakąś kasę, to wtedy pewnie zorganizuje się ODPOWIEDNIA liczba chętnych ;-) No cóż, mam nadzieję, że coś mi sie uda zdziałać w tym kierunku wcześniej czy później ;-)

Siedzibą fundacji (www.fundacjarazemlatwiej.pl/ ), organizującej taki kurs, jest Warszawa.
I, prawdopodobnie, tam ten kurs się będzie odbywał. Natomiast zorganizowany "na życzenie" pewnie mógłby się odbyć wszędzie. Nie widzę jednak jakoś lawiny zgłoszeń (na razie), która miałaby wyznaczyć geograficzną gęstość zainteresowania Ya winkles

.

[quote="Lili"]
Myslalam ostatnio o felinoterapii w kontekscie dogoterapii. Nie doszlam do zadnych wnioskow, bo w koncu kazdy lubi co innego i w przypadku, gdzie pacjent panicznie boi sie psow, felinoterapia jest najlepszym rozwiazaniem. quote]

He he a ja mam koleżankę ktora panicznie boi się kotów! nawet malutkich! Jak była u mnie jak Teodor był musiałam pilnować żeby nie podchodził do niej za blisko. Dzwine... Nie spotkałam się wcześniej żeby ktoś bał się kotów tak bardzo, a tym bardziej małych... Tym bardziej że nigdy nic złego nie spotkało jej ze strony kotów.

W sumie też się czasem boję kotów - ale tylko dorosłych i agresywnych - co wydaje mi się jest normalne...

Naukowcy stwierdzili, że dotykanie futra/sierści zwierzęcia stymuluje wytwarzanie się w organiźmie człowieka serotoniny (enzymu szczęścia). Oczywiscie pod warunkiem, że człowiek nie ma żadnych blokad zwiazanych ze zwierzęciem.
Każda terapia ze zwierzęciem ma na celu "przerzucanie mostów" pomiedzy człowiekiem a terapeutą. Zwierzęta przełamują bariery. Człowiek, który otworzył się na zwierze powoli otwiera się na drugiego człowieka. To cała filozofia. Od preferencji, zachamowań, obaw zależy, które zwierzę sprawdzi się najlepiej jako terapeuta. Nie ma generalnej zasady np. najlepsze są koty, psy czy konie. To może być również świnka morska. Trzeba znaleźć "klucz" do człowieka.

	Ewa_Kurz napisał:
	Siedzibą fundacji (www.fundacjarazemlatwiej.pl/ ), organizującej taki kurs, jest Warszawa. I, prawdopodobnie, tam ten kurs się będzie odbywał. Natomiast zorganizowany "na życzenie" pewnie mógłby się odbyć wszędzie. Nie widzę jednak jakoś lawiny zgłoszeń (na razie), która miałaby wyznaczyć geograficzną gęstość zainteresowania .

Jestem zainteresowana-nie sądze jednak aby mógł sie odbyc w Toruniu-mi Warszawa pasuje:)

Mówisz i masz. Najbliższe seminarium odbedzie się w Warszawie, w drugiej połowie lutego 2009 (14/15 lub 21/22). Szczególny nacisk ma byc położony na świadomą socjalizację kota do felinoterapi od urodzenia.

[/list]

III Edycja Kursu: Podstawy Felinoterapii

W dniach 21-22.02.2009 odbędzie się III edycja kursu Podstawy Felinoterapii
szczegóły:

[link widoczny dla zalogowanych]

Chciałabym odświeżyć wątek. Czy ktoś orientuje się może jakie warunki należy spełnić aby zostać felinoterapeutą? Czy jest jakaś odpowiednia ustawa która określa co należy zrobić aby być felinoterapeutą? Szukam informacji i nie mogę nic konkretnego znaleźć. Bardzo proszę o pomoc