Czy za wszelką cenę warto walczyć o noworodka ?

Tak bardzo mi przykro. Nika trzymaj się, strasznie Cię podziwiam, walczyłaś o aniołka do końca.

przykro nam :-(

Tak bardzo mi przykro

wiem jak to boli...trzymaj się Nika Yar good

ja również chciałabym napisać, że przykro mi, że tak się stało, obserwowałam ten temat i nie wypowiadałam się wcześniej, ale teraz chciałabym napisać kilka słów: musi być Ci (Pani?) bardzo ciężko, sama bym to bardzo przeżyła
to bardzo smutne

jak byłam dzieckiem moja kotka przez przypadek została na noc na galerii i w jakis sposob wydostala sie z bloku i zaginela, bardzo za nia plakalam, szukalam jej, dawalam ogloszenia, to jedno z najbardziej przykrych doswiadczen z mojego dziecinstwa, szczegolnie, ze nie mialam wystarczajacego wsparcia w rodzinie, czulam sie troche tak jakby serce mi mialo peknac, bylam wtedy jeszcze mala

jest pani dobrym hodowca, nie kazdego stac na takie poswiecenia

Nika, bardzo mi przykro

wspólczuje Ci bardzo, straciłam caly miot, i wiem jaka to tragedia:(((

Wiem, jak bardzo boli. I jestem z Tobą. Heart

[link widoczny dla zalogowanych]

A pamiętacie Antoniego vel Timona?
Myślę, że jego obecni Państwo są szczęśliwi, że walczyliśmy o 3 dniowe maleńtwo. I teraz spory kocurro bryka po ich domu

na pewno warto walczyc o maluszka.

w miocie coonków mialam malenkiego kocurka, ktory nie ruszal sie, nie oddychal...
alepodjelismy walke-odssysanie, masaz serca, i po dluuugim czasie Elfik zaczal oddychac! najpierw slabiutko, potem coraz lepiej, potem zaczal krzyczec:)
to byl cud.

teraz Elfik ma sie swietnie u nowych opiekunów i jest najwiekszym kotkiem z mojej hod.wazy ponad 11 kg:)

Tak mi przykro

Szczerze współczuję

Słaba to pociecha... ale już nie cierpią Heart

Bardzo przykro mi powodu maluszka Smutny

Robiłaś co mogłaś, nie możesz sobie nieczego zarzucić. Walczyłaś do końca, do ostatniej iskierki nadziei. Uważam że tak trzeba.

Jak byłam mała miałam kilkudniowego kotka którego porzuciła w deszcz matka - chyba zostawiła najsłabszego. Moja mama zabrała go do domu i wysuszyła (była straszna burza). Karmiliśmy go pipetą - teraz z tego co wiem to jak taka kruszynka nie chce jeść to karmi się sondą (odrazu do brzuszka). Strasznie przeżyłam jego odejście. Maluszek był za słaby, moze nasza opieka niedoskonała a robiliśmy wszystko co w naszej mocy. Strasznie za nim płakałam, cały czas zadawałam mamie pytania "dlaczego?", byl taki malutki i niewinny. Chyba nie ma odpowiedzi. Tłumacze sobie że wszystkie zdarzenia dzieją się z jakiegoś powodu. Że to są pewne doświadczenia, którego uczą nas czegoś.