wolny kocurek, bo Pani nie może go jednak zabrać :(

Hej mamy jakieś wieści? Co słychać u maleńśtwa?

Maleństwo od jakiegoś już czasu mieszka u chłopca z mózgowym porażeniem dziecięcym i jest kochany nad życie.
Ostatecznie pani wybrała spokój i zadowolenie męża zamiast kota Smutny

Kot w/g męża był za głośny, za szybki, skacząc na fotele skórzany zrobił ślady-poradziłam, by w takim wypadku wzięli dla siebie martwe zwierze, bo każdy żywy mały kot skacze, biega i się bawi.

Koniec końców może i lepiej się stało. Według mnie tacy ludzie nie powinni mieć zwierzątek. Wiadomo czy to pies duży czy mały czy kotek mogą nabrudzić, poskakać, podrapać coś, czasem może się wydarzyć wypadek kuwetkowy albo coś podobnego. Zwierzak może mieć kiepski dzień i się czuć gorzej albo odwrotnie - dostać głupawki i wariować w nadmiarze. To nie jest maskotka, czy pluszak tylko żywe stworzenie. Nawet niepozorny chomik choć malutki oprócz radości może przysporzyć kłopotów, hałasu, bałaganu. Jeśli mąż miałby swoje frustracje wyładowywać na kociaku,m albo nigdy go nie pokochać to bardzo dobrze że tak się stało. Mam nadzieję że będzie mu dobrze w nowym domku. Głaski dla malucha Wesoly

Powodzenia dla koteczka w nowym domku!

Osobiście nie rozumiem osób, które narzekają na szkody wyrządzone przez kociaki, przecież to tylko dzieci. Ciekawi mnie zawsze, czy taka osoba oddałaby też własne dziecko w przypadku psot, czy zepsucia czegoś...

	qunia napisał:
	Powodzenia dla koteczka w nowym domku! Osobiście nie rozumiem osób, które narzekają na szkody wyrządzone przez kociaki, przecież to tylko dzieci. Ciekawi mnie zawsze, czy taka osoba oddałaby też własne dziecko w przypadku psot, czy zepsucia czegoś...

dokładnie

Jeżeli ktoś nie kocha zwierząt, to zawsze znajdzie coś przeciwko nim.Wszystko wtedy drażni i przeszkadza. Dobrze,że zrezygnowali i nie zafundowali koteczkowi stresu.

Dobrze się skończyło.
Uszczęśliwiłam wspaniałego niepełnosprawnego chłopca, na dodatek rehabilitantka która chodzi do mojej córki rehabilituję też owego młodzieńca Mruga

Mam więc relację z pierwszej ręki co tam u Huntera i jak bardzo go kochają Wesoly

Wydaje mi się, że niektórzy po prostu nie rozumieją że kocię to dziecko Mruga

Ja miałam kiedyś królika, po którym rodzice nie zgodzili się na więcej zwięrząt w domu, bo brudził, bo hałasował itp. Teraz jak mamy dwa koty wszyscy je uwielbiają i nikt nie narzeka

Grunt to rozumieć maleństwa tak samo jak staramy się rozumieć zachowanie brata, znajomego itd. A to że niektórym to tylko dać maskotkę bo lubią święty spokój to już inna sprawa Wesoly

Mój TŻet wczoraj powiedział że Moris go czasem strasznie denerwuje! (moim zdaniem najbardziej jak wskakuje mu na twarz jak ten śpi xD) Ale że nie jest w stanie na niego nakrzyczeć jak coś źle robi, bo na niego po prostu nie można się gniewać jak się tak spojrzy tymi ślepkami Wesoly

Pracuję z ludźmi. Każdy kto pracuje z ludźmi wie jak straszni ludzie bywają. Niektórych nie da się ogarnąć myślami i zrozumieniem. Dużo ludzi nie ma szacunku do samych siebie, nie ma szacunku do drugiego człowieka, to jak wymagać żeby mieli serducho dla takiego małego stworzonka Smutny

Do tego potrzebne jest serce i empatia...

Też myślę,że tak będzie lepiej, przynajmniej będzie kochany i akceptowany.

Anaitis, dobrze mówisz.

	Anaitis napisał:
	Pracuję z ludźmi. Każdy kto pracuje z ludźmi wie jak straszni ludzie bywają. Niektórych nie da się ogarnąć myślami i zrozumieniem. Dużo ludzi nie ma szacunku do samych siebie, nie ma szacunku do drugiego człowieka, to jak wymagać żeby mieli serducho dla takiego małego stworzonka Do tego potrzebne jest serce i empatia...

otóż to zgadzam się 1000% wiem jak to jest, wiem jacy są i potrafią być ludzie niestety większość to negatywne skojarzenia