mój mały prywatny TM...

To czego brakuje mi na tym forum (choć nie zawsze... może to i lepiej...

) to dział TM...

Najbardziej odczuwam to 25-go każdego miesiąca... Taka moja mała pozornie nic nie znacząca rocznica Smutny

I tak dziś mija 5 miesiąc jak odeszła nasza Kitka - Psotka

Tyle wspomnień, ponad 8 wspólnych lat Heart

i wyrzut sumienia, że może to moja wina, że za mało się starałam, że może dało się jeszcze coś zrobić, że mogłam wcześniej zauważyć i że teraz widzę, że pewne objawy były oczywiste... Yellow_Light_Colorz_PDT_32

Nie chcę tego, ale jej obraz się jednak nieco zaciera w pamięci a tak pieczołowicie wyławiam każdy widok, szczegół, "rysiowe" pędzelki w uszkach, kłębki futerka na łapkach, różowe poduszeczki i czarne plamki gdzieniegdzie, kudłaty bziuch i uczucie miękkości i ciepełka jak się w niego wtulałam...

Tęsknię i brak mi słów

Ostatnio zmieniony przez astonia dnia Pią 12:48, 25 Mar 2011, w całości zmieniany 1 raz

	astonia napisał:
	I tak dziś mija 5 miesiąc jak odeszła nasza Kitka - Psotka Tyle wspomnień, ponad 8 wspólnych lat i wyrzut sumienia, że może to moja wina, że za mało się starałam, że może dało się jeszcze coś zrobić.........

Nie zadręczaj się to niczemu nie służy Yar good

Przecież pozostało ci tyle pięknych wspomnień
tylko te dopuszczaj do myśli

Tak jak jak napisała kamisia - nie ma co się zadręczać. Po czasie każdy myśli że dałby radę zrobić coś więcej ale to nie prawda - tylko rozdrapywanie ran.

Doskonale rozumiem uczucia po stracie zwierzęcego przyjaciela i bardzo współczuje.
Życzę aby u ciebie także, z czasem, smutek po stracie został zasłonięty przez dobre wspomnienia z życia pupila. To pozwala łatwiej przejść do dalszego życia i pomyśleć o nowym przyjacielu na któr5ego mogła byś przelać swój ogrom miłości.
Jeszcze raz bardzo współczuję straty Yar good

Współczuję.

Równiez wspolczuje ..
To takie smutne.. stracic swojego przyjaciela

Dziękuję za dobre słowa

chyba musiałam się wygadać...
Wiem, że więcej nie dało się zrobić, w naszym przypadku wszystko potoczyło się lawinowo i Kitka zgasła w 2 dni (wątroba)

Kitka wróciła w innym, równie kochanym, Pysiowym futerku http://www.ragdollclub.fora.pl/kot-birmanski,16/pysio,2660.html jednak miejsce w serduszkach będzie mieć zawsze * Heart

*

*

Jeśli kiedyś znów będę wylewać żale to proszę o przywołanie do pionu Krzeslem go!

Astonio, nie rozpamiętywuj, bo na pewno zrobiłaś dla Kitki wszystko.

Rób co możesz, by ją pamiętać radosną i zdrową - oglądaj jej zdjęcia, to pomaga, a może podziel się z nami, wspomnieniami o Twojej słodkiej Kici.

Niestety kot, to bardzo twarde stworzenie i pokazuje, że jest chory dopiero, gdy przeważnie jest za późno na wyleczenie.

Czasem tak też bywa, jak u mnie, że stale myślę o moim pierwszym ragusiu Morfeuszu.

Może zbyt długo odwlekałam ostateczną decyzję - nigdy tak na prawdę nie wiemy, KIEDY JEST TEN NAJWŁAŚCIWSZY MOMENT, bo on nie istnieje.

To nasza milość do nich mówi nam, że należy pozwolić kochanemu stworzeniu odejść.

Trzymaj się Kochana, a to że tęsknisz świadczy o Twoim sercu. Heart

astonia ...nawet nie wiesz jak doskonale Cię rozumiem

.
Często myślałam o tym samym .myślałam że gdyby był taki wątek przelałabym swój ból.
Bo...był taki dzień gdy wszystko się zmieniło,
był taki dzień gdy wszystko się skończyło...
Był taki dzień gdy odeszła z Tobą część mnie...
Od tamtego dnia już nic nie było takie samo...1 kwietnia minie rok

I teraz kiedy wychodzi wiosenne słońce idę do niej na ogródek...i rozmawiam w myśli..
"Jeszcze rok temu mogłam Cię przytulić....jeszcze rok temu...czułam na dłoni Twój lizomelowy język....Jeszcze rok temu mój skarbie wygrzewałaś się w takich ciepłych,wiosennych promieniach słońca jak dziś...".
I przeszedł ten dzień...gdy odeszłaś a moje serce rozpadło się na drobne.
Almuniu kochana,wierzę że...przyjdzie taki dzień...że znowu będziemy razem... [*]

Kocham Cię i kochać będę zawsze....

7 msc

(*)

	astonia napisał:
	7 msc () () (*)

Przytulam mocno!! BARDZO mocno...

Tasiemka napisał:

astonia ...nawet nie wiesz jak doskonale Cię rozumiem

.
Często myślałam o tym samym .myślałam że gdyby był taki wątek przelałabym swój ból.
Bo...był taki dzień gdy wszystko się zmieniło,
był taki dzień gdy wszystko się skończyło...
Był taki dzień gdy odeszła z Tobą część mnie...
Od tamtego dnia już nic nie było takie samo...1 kwietnia minie rok

I teraz kiedy wychodzi wiosenne słońce idę do niej na ogródek...i rozmawiam w myśli..
"Jeszcze rok temu mogłam Cię przytulić....jeszcze rok temu...czułam na dłoni Twój lizomelowy język....Jeszcze rok temu mój skarbie wygrzewałaś się w takich ciepłych,wiosennych promieniach słońca jak dziś...".
I przeszedł ten dzień...gdy odeszłaś a moje serce rozpadło się na drobne.
Almuniu kochana,wierzę że...przyjdzie taki dzień...że znowu będziemy razem... [*]

Kocham Cię i kochać będę zawsze....

Wspomnienia zawsze bolą gdy są te złe. Ale dzięki nim te małe istotki są w naszych sercach, są obok nas. Dobrze jest mieć takie miejsce jak Twoje Tasiemko, gdzie można usiąść, podumać i porozmawiać. To pomaga.
Miałam kiedyś najukochańszą sunie owczarka niemieckiego. Była cała moja, a ja byłam cała jej. W dniu kiedy musieliśmy ją uśpić, płakała w moich ramionach, a zegar, stary babciny zegar zatrzymał się w momencie gdy zamknęła oczka. Nigdy więcej go nie nakręciłam....

Ah, strasznie tęsknie za Szarusią, choć miała tylko parę tygodni a ja 9 lat...przez 2 lata nienawidziłam psów...ale to też po części moja wina...

Mruczuś pewnie też już za tęczowym mostem, bo tak dawno go nie było...a zawsze wracał. Cóż, pewnie przyszedł na niego czas, był dość stary jak na ulicznego kocura...

Trudno mi się o nich mówi :C choć mam nadzieję, że Mruczek jednak żyje..

[*]

Wiele z nas doświadczyło takich przykrych przeżyć.
Trzeba głeboko wierzyć, że tam za Tęczowym Mostem jest im dobrze, lepiej niż na tym świecie.
I wspominać dobre chwile, tylko dobre, to przynosi ukojenie...

[*] Dla mojej R`Balbiny .
Balbinka była kotką show .
Czekałam na taką kotkę 5 długich lat a była z nami tylko 3,5 m-ca .
Na wystawie w Starogardzie Gdańskim w wieku równo 3 m-cy dostała Nom Bis i parę dni póżniej odeszła .
Dla mnie to ogromna strata , ból , żal i wciąż nie rozumiem dlaczego tak się stało i dlaczego akurat ona - moja wymarzona sealka

Ostatnio zmieniony przez Hari dnia Śro 13:05, 06 Lip 2011, w całości zmieniany 1 raz