Serdeczne pozdrowienia z Opola :)

Witam wszystkich kociolubnych Wesoly

Nazywam się Ania i szukam miłości

Takiej bezinteresownej, ciepłej, mruczącej, otulonej miękkim futerkiem. Taką sobie wymarzyłam Wesoly

Od dłuższego czasu czuję pewien niedosyt mruczenia, deptania, dotykania noskiem nosa. Długo zastanawiałam się jak wypełnić tę pustkę, analizowałam za i przeciw (właściwie to były same "za") i postanowiłam adoptować Ragdoll'a.

Od zawsze fascynowały mnie koty. Będąc małą dziewczynką organizowałam z koleżankami z podwórka zbiórki środków na Opolskie Schronisko (rysowałyśmy plakaty i stałyśmy cały weekend przed blokiem z wielkim worem prosząc sąsiadów o karmę, koce, ryż..). Dokarmiałam też kocięta z działek. Własnego kota mieć nie mogłam - mama panicznie się ich bała Kijem go!

Gdy trochę podrosłam, zostałam wolontariuszką w Schronisku. Chodziłam tam niemal codziennie. Wyprowadzałam psy, przynosiłam jedzenie, czyściłam kuwety i wygłaskiwałam wszystkie koty (no może poza tymi dzikimi z alergią na ludzi Wesoly

), bo to czego schroniskowe koty najbardziej potrzebują to oddanie im chwili swojego czasu, uwagi, ciepła i podrapcianie za uszkiem Wesoly

No i pojawiła się Misia. Szara, pręgowana, z białymi skarpetkami i kołnierzykiem, z uszkami jak nietoperz gacek i odstającym kiełkiem. Mama po tygodniu zaczęła tolerować, potem polubiła, a później pokochała, bo Miśki nie dało się nie kochać. Mieszkała ze mną w pokoju, zasypiała na mnie leżąc skulona jak kurczaczek z mrożonki, nos w nos. Zrozumiałam język kotów. Misia była dla mnie najlepszą przyjaciółką. Kiedy płakałam, siadała mi na kolanach i zlizywała szorstkim języczkiem łzy z policzków. Niestety Misia zaginęła (była kotem wychodzącym, bo mieszkałam w jednorodzinnym domku). Własnoręcznie napisałam setki małych uloteczek, rozniosłam po całej okolicy, napisałam do gazety, obdzwoniłam weterynarzy. Przez tydzień płakałam co noc. Za kotem. Płakałam, bo straciłam najlepszego przyjaciela. Dopiero dwa lata później mama powiedziała mi, że znaleźli Misię zabitą na drodze. Przez dwa lata nie miała odwagi mi tego powiedzieć.

A Maciek znalazł się sam. Kiedy jeszcze żyła Miśka poszłam "zakiciać na kota" czyli zawołać ją do domu. Przyszedł kot, ale nie mój. Później okazało się, że był to kot wspólny. Wszystkich sąsiadów z okolicy Wesoly

Chodził od domku do domku i żebrał. Biały z szarą czapeczką i bałwankiem na pleckach. Kulał na jedną łapkę. Teraz jest dużym kociskiem z poobgryzanymi uszami, króluje w okolicy, nieuchwytny, polujący niczym puma, która zimą przychodzi do domu posiedzieć przy kominku i pomruczeć depcząc i liżąc baranią skórkę (czasem gdy się myje to wpada w taki trans, że myje siebie i baranią skórkę także) Mruga

Maciej trzyma sztamę z naszym dużym podwórkowym psem (adoptowanym ze schroniska jako szkielet obciągnięty skórą z milionem pcheł), codziennie wieczorem razem czekają na miskę i razem z niej jedzą Wesoly

A teraz gdy już wyfrunęłam z gniazda, jestem mamą półrocznego Tomka i kurą domową Wesoly

Jeszcze w ciąży adoptowałam kotkę Ferkę, która wprowadziła życie w nasze cztery ściany. Wolne chwile (gdy nie psoci) spędza w łazience, leżąc w umywalce i modląc się do kranu (uwielbia kapiący kran, niemal codziennie wchodzę do łazienki, odwracam się na pięcie i idę umyć ręce w kuchni żeby nie przeszkadzać kotu w medytacji)

Ferka idealnie dogaduje się z naszym Tomkiem, nie rusza jego zabawek, a czasem nawet przynosi swoje Wesoly

Ostatnio oczom nie wierzyłam gdy podeszła do płaczącego dziecka by je pocieszyć. Niesamowity kot

Mój TŻ szkolił kiedyś psy metodą pozytywnego wzmocnienia (kliker) i tym sposobem nauczył Fercię komend "siad" i "leżeć". Niestety "nie wchodź na stół" jeszcze nie opanowała i pewnie nie opanuje Yellow_Light_Colorz_PDT_19

Ponieważ od dłuższego czasu czuję, że moje mieszkanie jest niewystarczająco "zakocone" (jest zbyt mały odsetek kota na metr kwadratowy

), szukam Ragdoll'a do adopcji. Nigdy nie mieszkał ze mną kot rasowy, bo koty zawsze same do mnie trafiały, ale gdy lepiej poznałam tę rasę postanowiłam dać Ragdollkowi dom. Spełnieniem marzeń byłaby kotka colourpoint lub mitted. Ze względu na Tomcia szukam nieagresywnego kota dlatego też nie musi to być kociątko Ya winkles

Wierzę, że gdzieś jest kocie serduszko, które na mnie czeka Wesoly

Pozdrawiam serdecznie,

Ania

witamy

Witaj wśród nas.

Na tym forum spełniły się marzenia wielu osób, Tobie też tego życzę.

Musisz przede wszystkim śledzić wątki adopcyjne.

Powodzenia. Ok!

Pod tym linkiem znajdziecie informację ze strony Schroniska oraz zdjęcia Ferki i mojego synka Tomcia Wesoly

[link widoczny dla zalogowanych]

Witaj

Z ogromną przyjemnością przeczytałam Twoją kocią historię. Pięknie opowiadasz. mam nadzieję, że spełnią się twoje marzenia. Trafiłaś w dobre miejsce Wesoly

Powodzenia!

hej hej

Witam

już nie jednej osobie udało się tu odnaleźć mruczącą miłość, wierzę że Ci również się uda.
I dodam, że również przyjemnie było czytać Twoją historię, masz bardzo dobre serce i pięknie umiesz pisać...

Witaj

Kciuki za spełnienie marzenia

Ania, sliczna opowiesc Wesoly

Czekam razem z Toba na kochajace futerko Wesoly

witajcie w Ragdollowie

piękna, pełna miłości do zwierząt historia. Trzymam kciuki za Twoje marzenia Ok!

które, mam nadzieję szybko się spełnią i znajdziecie cudownego, ukochanego ragusia Heart

cudna historia - wierze, że uda ci sie znaleść wymarzone futerko Wesoly

Dziękuję za ciepłe słowa Wesoly

A na zdjęciu nasze pociechy przy wspólnej zabawie Mruga

Na zdjęciu tego nie widać, ale Fercia kładzie się obok Tomka, przynosi mu piszczącą mysz, a gdy ktoś do nas przychodzi i ma Tomka na rękach to chodzi za nim i pilnuje Mruga

Cudowne zdjęcie kociego oddania. Heart

Rozczulajaco razem wygladaja, ale obydwoje dobrze wiedzą, że Mama fotkę strzela.

Ostatnio zmieniony przez kociamama dnia Pią 0:42, 29 Lis 2013, w całości zmieniany 1 raz