dwa kotki szukają domu

Kochani, piszę w imieniu koleżanki z pracy (starsza Pani, po dwóch zawałach, z bardzo złymi wynikami), szuka dobrego domu dla swoich najukochańszych niewychodzących kotów. Kotka i kocur po kastracji, w wieku 8 i 9 lat.
Kocurek jest prześliczny, rudy, oba bardzo przyjacielskie.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Ostatnio zmieniony przez Misia dnia Pią 12:49, 11 Mar 2016, w całości zmieniany 4 razy

Strasznie mi się smutno zrobiło po przeczytaniu tej informacji Smutny

jak wielka i odpowiedzialna jest miłość tej Pani, że w tej sytuacji już teraz szuka kotkom nowego domu. Mam nadzieję, że szybko znajdą kochających właścicieli!

	Dee napisał:
	Strasznie mi się smutno zrobiło po przeczytaniu tej informacji jak wielka i odpowiedzialna jest miłość tej Pani, że w tej sytuacji już teraz szuka kotkom nowego domu. Mam nadzieję, że szybko znajdą kochających właścicieli!

Dee a mi aż się chce płakać, bo jej pierwszym pytaniem było weźmiesz moje koty

boi się że w żadnym nie będzie im wystarczająco dobrze. Szuka bo rodzina w "formie pomocy" może je po prostu uśpić

Niech nie oddaje kotów, bo wtedy jej świat się zawali i zapewne źle się to dla niej skończy Smutny

Może żyć jeszcze długo, zawały w dzisiejszych czasach to nie wyrok.
Niech się leczy, poszuka dobrego kardiologa-najważniejsze jest pozytywne nastawienie!
Może ja z nią porozmawiam, moja mama tez jest po zawałach i przeszła depresję z tym związaną.

	dorota.sz napisał:
	Niech nie oddaje kotów, bo wtedy jej świat się zawali i zapewne źle się to dla niej skończy Może żyć jeszcze długo, zawały w dzisiejszych czasach to nie wyrok. Niech się leczy, poszuka dobrego kardiologa-najważniejsze jest pozytywne nastawienie! Może ja z nią porozmawiam, moja mama tez jest po zawałach i przeszła depresję z tym związaną.

u

Niestety procz serca jest jeszcze.kilka schorzeń ktore bardzo utrudniaja jej opieke nad kotami. Znam te Pania od kilku lat i jest to osoba ktora bardzo dokladnie przemysli wszystkie możliwości zanim podejmie decyzje.

A może jest ktoś,( chociażby sąsiadka) kto zachodził by do niej i pomagał,chociażby przy sprzątnięciu kuwety.
Również jestem zdania,że rozstanie z tymi kotami może być tragiczne w skutkach.

Niestety Kamisiu, mieszka sama. I w tym przypadku dla jej zdrowia ta decyzja jest trudna lecz konieczna . Nie moge komentowac, ani probowac nakłonić, bo nie ja odczuwam skutki wszystkiego co ostatnimi czasy zdrowotnie doswiadczyla. Staram sie tylko pomoc.

To w takim razie trzymam kciuki...oby domek się znalazł.